In de pubertijd ligt vaak het begin van probleemgedrag
Weet u dat veel probleemgedrag zijn oorsprong heeft in de pubertijd?
Niet meer luisteren naar commando’s, snel afgeleid zijn, weglopen, meelopen met andere honden, zijn de meest genoemde ergernissen voor de hondeneigenaren.
Het hebben van een hondenpuber kan best frustrerend zijn. Ik zie dan ook regelmatig dat eigenaren in de pubertijd toch ineens de harde hand inzetten om controle te krijgen over hun puber, terwijl zij dit bij aanschaf van de pup niet van plan waren.
Maar de pubertijd is zo ontzettend kwetsbaar en belangrijk. In de pubertijd vormt een hond zich voor de rest van zijn leven, het beeld wat de hond in de pubertijd van de wereld krijgt is definitief. Dit slaat ook op het beeld wat de hond van de eigenaar heeft. Dit is een reden om geen harde correcties in te zetten. Je wilt niet dat angst of wantrouwen een factor is in de relatie tussen hond en eigenaar.
Lichamelijk volwassen worden;
Tijdens de pubertijd wordt de hond geslachtsrijp en zal je hond meer interesse gaan tonen in luchtjes die andere honden achter laten. De hoeveelheid testosteron bij een reu in de pubertijd is 7x zo hoog als bij een volwassen reu. Je kunt er dus vanuit gaan dat het niet om een beetje meer interesse in het andere geslacht gaat, maar dat zijn hele leven op dat moment gestuurd wordt door hormonen. Het stormt in het hondenlijf en dan is er nog maar weinig ruimte voor de baas;)
Mentaal volwassen worden;
Naast een lichamelijke pubertijd waarin het lichaam van de hond volwassen wordt, is er ook een mentale pubertijd. De mentale/geestelijke pubertijd wil zeggen dat de hersenen en het zenuwstelsel ook volwassen worden; de hond wordt volwassen tussen de oren.
Samenvattend;
Door de fysieke pubertijd krijgt de hond meer interesse in de buitenwereld, deze interesse wordt grotendeels gestuurd door de geslachtshormonen.
Daarbij vertoont een puber impulsief gedrag en zich maar op 1 ding tegelijk kan concentreren omdat het zenuwstelsel zich aan het ontwikkelen is. Als de hond zich focust op 1 ding dan bestaat de rest van de wereld niet meer.
Hoe gaan we dan om met een puber?
Los van of een hond wel of niet aan het puberen is; het is een gezonde ontwikkeling dat een hond tijdens het opgroeien steeds meer initiatieven laat zien. Aan ons de taak om dit te belonen, begrenzen of om te buigen in ander gedrag. Als een hond initiatief durft te tonen geeft dit aan dat de hond zich veilig voelt. Een hond die zich veilig voelt leert makkelijker en heeft minder snel moeite met alleen thuis zijn.
Als we erkennen dat het gedrag van een puberhond vooral gestuurd wordt door hormonen en hij mentaal niet altijd in staat is om zich te beheersen of op meer dan 1 ding te focussen, dan begrijpen we ook dat dit een periode is waarin je als eigenaar soms echt niet bestaat voor uw hond. Dit is geen gedrag waar de hond over nadenkt, de hond kan niet anders. Gelukkig gaat het over! Na verloop van tijd alles weer tot rust komen bij de hond.
En als er geen bijzondere dingen zijn gebeurd tijdens de pubertijd zal het gedrag weer normaliseren.
Zijn er echter wel bijzondere dingen gebeurd, zoals een bijtincident, een verhuizing, vroege castratie, herplaatsing (veel buitenlandse herplaatsers worden in de pubertijd geplaatst), dan zal de hond een minder positief beeld van de wereld hebben gekregen en dit kan zich uiten in onzekerheid, angst en zelfs agressie. Vaak dokteren eigenaren nog een tijdje door in de hoop op verbetering. Rond de leeftijd van 2 jaar of ouder komt het besef dat het gedrag een probleem begint te worden wat het dagelijks leven begint te beheersen.
Het is dus zaak dat de pubertijd goed verloopt om probleemgedrag op latere leeftijd te voorkomen.